صحبت هایی که می کنیم همگی جملاتی است که به اسلوب های مختلف کنار هم قرار گرفته.
این جملات هم همگی از کلماتی که کنار هم قرار گرفته تشکیل شده.
کلمات هم از حروفی که کنار همدیگه قرار گرفتند ساخته میشه.
یعنی اصل و اساس همه ی این کلماتی که کنار هم ردیف می کنیم حروفی هستند که به تنهایی کاربردی ندارند ولی همین که کنار همدیگه قرار می گیرند می تونند دنیایی را عوض کنند و دل هایی را منقلب کنند.
به نظرتون ما باید جزو حروفی باشیم که بیشترین کاربرد را در ساختن کلمات و جملات سازنده و مفید دارند یا جزو حروفی که کاربرد کمتری دارند ولی معنا و مفهوم کلمه و جمله کامل نمیشه مگر با وجود آنها ؟
اصلا آیا می تونیم بگیم به ما هیچ ربطی نداره ؛ ما هیچ کاره ایم و جمله بدون ما هم می تونه معنا پیدا کنه؟
*** *** *** *** *** *** *** *** *** *** *** ***
مطالب منتخب :
درسنامه اربعین (2) /// من وکیلم ... /// قابل توجه دخترا !! /// بهترین انیس انسان /// کوچکترین عضو القاعده ؟! /// تقصیر چهل است /// معرفی شرکت های صهیونیستی /// اگر همیشه ، همیشه /// چرا کالای اسرائیلی نخریم ///